rengarenk bezenmiş mevsim
yaprak döken sonbaharmış adın meğer
vedalaşmak hüzün kokan istasyonlarda
eski şiirlerin hazzıyla yaşamak seni galata akşamlarında
gemiler demir atarken limana
sana tufandan sonra döneceğim sevgilim

seraptan çıkmış bir çöldeyim
ud ve tambur sesinde eski sevdalar
geçip gittin sonra musiki sokağından
gözleri yaralıydı dudakları nar tanecikleri
dökülüp gitti veda sözcükleri dudaklarından
saba rüzgarı karanfil kokularını getirsin
döneceğim sana sevgilim

aynalara zamanın perçemi düşünce
kılıçlarını köreltti yaşanmışlıklar
gözlerin güldü sonra
ırmaklar üstüne düştü ay
erken ışıklarla geldi hazanlar
erguvan çiçekleri açınca döneceğim sana sevgilim

yabancı güneşler giyindim sonbahara karşı
şafaklar sökerken düştü gözlerinden yağmur taneleri
medcezir vakti ey sevgili
yanan ateşler içince koşarım denizlerine
menekşe kokulu baharlar getiririm kucağına
kuşların yaralarını şarkılarla sararız seninle
sana tufandan sonra döneceğim sevgilim

12.01.2019
Ömriye KARATAŞ