Ne garip bir dünya ki!
Nere baksam dert,
Nere dönsem acı.
Kimi doymak bilmiyor,
Kimi ise bir lokma bulmuyor.

Kimi tutmuş bir ucundan,
Hepsi benim diye bağırıyor.
Kimi ilaç, çare peşinde...
Derman, derman diye inliyor.

Kimi yayan, delik ayakkabı.
Kiminin ise göz alıyor saltanatı...
Kimi iş, güç, aş diye çırpınırken.
Kiminin durmadan dönüyor hep çarkı.

Kimi çöpte sağlam, çürük seçerken.
Kimi ise etikete bile bakmıyor.
Kimi ay sonu feryat figan ederken.
Kiminin ise umrunda değil ki hayatı.

Kimi konuşur din iman diyerek.
Kimi sefa sürer her haltı yiyerek.
Dünya tek ömür aynı nimet bol,
Seçen aç, seçilen ise doymuyor.
Ne uzun bir geceymiş Allahım..
Bir türlü kimse uyanmıyor.

Sorsan kardeşiz der hepimiz.
Kimi uzun, kimi ise kısa..
Bu nasıl bir kardeşlikse...
Biri zevk sefada diğerinde hep tasa.

Garip Şenol derki yalan bu dünya yalan.
Dünya değil ki insanlar yalan.
Kurmuşlar zalimler kendine bir düzen.
Önce ezip sonra da sözde düzelten.
Yalanı yemin şart essah gibi anlatıyor
Ar damarı çatlamış UTANMIYOR