Bir buruk gülümseme ile
uyanırım uykularımdan
şehirler vardır isimsiz sessiz sakin
loş karalıklar ardından
tam da o saatin yarısındayım
hani sol yanım boş olmayacaktı
senden geride sıcak izler var
insanın içini yaralayan
hala çeker dururuz
beyhude mi haykırışlar
ıssız ayrılıklar vardı düşlerimde
bir kış sabahı gibi soğuk ve sessiz
artık isyan ediyorum yalnızlığıma
ne yapabiliriz
neden hala buradayız
bir sebebi olmalı
sorgulamıyorum kimseyi
yalnızlığıma esir düştüm ben
avutur dururum kendimi
ne kaldı ki geride
hepsini sildin acımasızca defterinden
ne sevgi ne bir hatıra mısralarımda
kayboldu anılarım da
yılların sessizce yankılandığı mesafeler
değil mi ?
bir hoş seda
kar tanesi gibi vurur yüreğime
acıyı ve ağrıyı dindiremedik asla içimizde
gel de durdur bu hasreti
bazen kulağıma sesin gelir
yine yüreğime dokunur inceden inceye
sensiz sabahlarımda

Behçet Bük Eskişehir
2019