3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1060
Okunma
Olagan bir şey yok her günki gibi
Pusula hep aynıdır ipre oynamaz
Hiçliğin bekçisiyim bilirim yerimi
Yana yıkıla gitsemde artık acımaz.
Ne uzadık ne, kısaldık bu hayatta
İnsan dağ gibi, alışıyor her acıya
Mensubu olduğum yalan dünyada
Çakma heykel gibiyim anlamaz.
Yalan yanlış her şey kopuk,kopuk,
İpin ucu kaçtı elimden,dibe vurduk
Hasret öyle ağır ki, öylesine buruk
Bundan sonra çıka gelende olmaz.
Ermeden bitiyor bizde ki hayeller
Olanlar oldu, geri gelmez gidenler
Ne kadar acele ediyor,zalım günler
Sen ağlar iken, gülenler anlamaz.
Yükseğe astıklarım ışık vermiyor
Artık şapkadan tavşanda çıkmıyor
Yaralar çoğaldıkca dikış tutmuyor
Seslerimiz ses vermez duyulmaz...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz