O yoksul günlerimizde
Yedi çocuk
İki de anne baba
Sığardık hepimiz birden
Huzur içinde,
Topu topu iki oda
Bir gecekondu eve...

Dokuz kişi yaşadığımız
Gecekondunun yerinde şimdi
Dokuz katlı bir apartman;
Her katta iki oda bir salon
Geniş bir hol yanısıra
Uzunca bir koridor
Mutfak, banyo, tuvalet
Üç cephede balkon
Yüzkırk metrekarelik daire!

Yükseldikçe konfor
Bir hatun bir de ben
Topu topu iki kişi
Sığamaz olduk
Koskoca bir daireye(!)

Az şey mi masalar
Halısı, kilimi, yazlık kışlık
Koltuk, divan, sandalyeler
Yüklük, giysi dolapları
Mutfakta raf, kap kacak
Model model, çeşit çeşit
Çelik teflon tencere tava
Bardak catal kaşık bıçak
Takım taklavat
Yatak odasında, holde
Gardrop, vestiyer etajer
Tıka basa eşyalar
Fırın, ütü, ütü masası,
Sofben, ısıtıcılar
Çamaşır, bulaşık deterjan,
Ağzına kadar dolu
İki buzdolabı, üç televizyon
Bilgisayarlar, telefonlar
Alet edavat, makinalar;
Şarj aletleri, kablolar
Elektrikli süpürge
Hahhh.. bittim,
Soluğum tükendi,
Daha başka ne var ne yok
Benim hatuna sorun,
Gel de tükürme
İçine böyle konforun?!

Ağlama ağlama
Yerini bulamayan
Duvardaki bağlama
Bir de benim tablolar;
Onları da dolapların ardına
Sıkıştırdık mı tamam(!)

Bir sorun daha;
Çalışma odamda;
Bir kitaplık odada
Bir kitaplık da
Beynimin içinde var;
Sorun nasıl kalkmalı,
Ya kitaplığı
Ya beynimi yakmalı
Ya da kafamı kırıp
Döküp içini dağıtmalı;
Dar geliyor odalar!..

Hey gidi günler hey
Taaa... nerelerden nereye,
İlkokuldayken ben
Döşemealtı Killik Köyü’nde
Kar yağınca geceleyin
Gaz lâmbasınının
Işığına bir güvercin
Gelip konmuştu pencereye;
Uçacak hali yoktu
Donmuştu
Çıkıp dışarı hemen
Almıştım içeriye...

Şimdi kar yağmasa bile
Kutu kutu evler
Bir özbe kibrit gibi
Dışı yansa, içi üşüyor
Kanı donuyor in(s)anın
Yaşamak huzur içinde
Giderek herkes için
Zorlaşıyor bu sah/ilde!..
..
Bir yanda Neanderthal
Homosapience
Eteğinde dağların
Önce Karain Mağarası
Sonra Beldibi,
Öte yanda çağdaş insan,
Boğuşarak para için
Turizmin başkenti
Antalya gibi bir ilde
Süren insanlık macerası;
Paleolitik, Mesolitik
Neolitik, Kalkolitik derken
21. Yüzyıla geldik
Görüldüğü gibi
Günümüzün manzarası!

Şaban Aktaş
31.12.2019 - 07.12

Fotoğraf:Şaban AKTAŞ


İNSAN ARTIĞI

Dar ile var
Kar ile kâr
Artık insan(!)
Çok hilekâr!..

Mutlu yıllar
Mutlu yıllar
Mutlu yıllar
Mutlu yıllar...

Şaban AKTAŞ
31.12.2018 - 18.00


ŞİİRYÜREK

Şair öğretmen Mehmet Barış’ a sunu

Şiir dolu yüreğiniz
Sanki bir deniz feneri
En fırtınalı havada
En azgın dalgalara
Direnerek, ışığı ile
Yol göstermek hüneri
Kuytu bir limana
Sığınmak isteyen
Gemiler ile gemicilere...

Şaban AKTAŞ
31.12.2018


İÇİM GEÇTİ

O zaman sen çok gençtin
benim için geçti diyordum
iki yıl sonra sen de
sana aşık olduğum yaşa geleceksin...

Keşke diyorum
senin gözümde durduğun gibi
benim için de yerinde dursaydı zaman...

Sen de gitmeseydin
yerinde dursaydın, ah ah, ah ki ne ah
ne o zamanki zaman şimdiki zaman
ne şimdiki zaman o zaman
şimdi içim geçti diyorum

İyi mi kötü mü yaptık, bilemiyorum ama
biz, bizi bize değil,
bizi bize münasip göremeyenlere bıraktık...

’Nasipse gelirmiş Hint’ten Yemen’den
nasip değilse ne gelir elden’
en güzel aşkı sonsuz bir inti/zara
zâr ile mezara bıraktık

Şaban AKTAŞ
30.12.2018 - 21.15