Ya !
Bende O’nu diyordum?
Ne olurdu;
Duysaydın yüreğimi?
’Okusaydın’
şiirlerimi?
Çözseydin bu kördüğümü?
Yada;
Bakmasaydı en dibe
çeken gözlerin bana?
Kanmasaydım sana diyorum;
Yüreğime sarılıveriyorum.
Çünkü;
yine sen’i yazdıraracak kalemime;
Yine sen’i anlatacak evrene...
Ve yine hep
’SEN’İNLE OLACAK’.
Ne bir saat,
Nede bir an !
AŞK’sız yaşanmayacak...
Batmayacak ay;
Doğmayacak güneş !
Ötmeyecek kuş;
Yanmayacak ateş !
Esmeyecek rüzgâr,
Yağmayacak yağmur...
Gülmeyecekte olsa,
dünyaya gelen bebek;
Hep koşacak peşinde,
ömrünce bu sırrın.
’SEN’
Ruhuma iz;
Gönlümün sahibisin bilesin.
İlk gördüğüm ateş,
doldurduğum çilesin...
Sorma...
Ne geceler şahit oldu,
Ne kar gibi kâğıtlarda,
ah ile yazılan satırlar hasretime.
Ne bir düş, ne bir hayal,
Gerçeği söyledim gözlerine.
Bazen sitem, bazen isyan,
bazende sustum.
Kan kustum.
Ben;
’AŞK’ dedim hep...
Sonsuzluk olduğunu biliyordum.
~~
Nigâr Güler
30.12.2018’in;
Son şiiri olsun.
Gönüller Aşk’ile dolsun🙏
"Firuze"