Ne mi düşünüyorum face?
Şairliği düşündüm az önce.
Dedemin anlattığı.!!
...

Derdi ki rahmetli;
Eğer bir şiirde aynı kafiye iki kere söyleniyorsa,
o şiiri okuma!
Yazarı;
Yazdıranını, yazılanı okuyamıyor daha !
...
Yalan ve riya varsa,
çiz gitsin üzerini.
Başkası okumasın o sahte eserini.
Satırları;
Müstehçenlik se eğer
’O’nun lisanı değil !
Küfür kokuyorsa,
iblisten her bir cümle;
Bunu iyi bil!
...
Eğitmiyorsa,
vermiyorda çalıyorsa ruhundan,
bir şeyler,
Yok orada melek denen kelimeler.
...
Hak ta haya var zira;
Yazdırmaz okutmaz böyle nameler.
...
Şiir neydi önce,
bunu bilmeli.
’Sözcüklere can verme sanatı’,
derdi kıymetlim.
Birde sevgi dolu bir yürek.
...
’Aşk’oduna yanmışsa eğer,
akar gider kaleme söylenemeyenler !
Süzülen göz yaşı mürekkebi yüreğin.
Sevdalısı yaradan her şeye değer!
...
Bir bak adı kalan eseri ile anılan hak aşıklarına.
Önce yazdılar satır satır.
Sonra ne eserler bıraktılar arkalarına.
Kimse demesin bana,
şairem diye.
Kurban olurum onların ayağının tozlarına.
YUNUS’UMA MEVLÂNA’MA,
Daha yazamadıklarıma.!

Nigâr Güler.
01/01/2017