Adamcağız çöktü dizin üstüne
Eyvah dedi bahtım ne de karaymış
Kuşluk vakti gün vurunca büstüne
Anladı ki güze düşen kırağ(ıy)mış


Baka kaldı kalkamadı yerinden
Nefes alıp bir of çekti derinden
Yanan bağra yel değince serinden
Anladı ki köze düşen buraymış


Yavaş yavaş doğrulturken belini
Görür gibi oldu Suna gelini
Uzatınca tutmak için elini
Anladı ki göze düşen turaymış


Baş erince boşta kaldı elleri
Yere düştü deste deste gülleri
Unutmuş yar çağrıları gelleri
Anladı ki söze düşen naraymış


Sevda seli başka gönle dolunca
Filizleri daha ilkyaz solunca
Tamah ile ağyara yar olunca
Anladı ki yoza düşen paraymış


İki gönül bir olsada erekte
Tek kişilik yaşanırmış yürekte
Can için de cânân olsa gerekte
Anladı ki öze düşen yaraymış


Hayalini sine sine sakladı
Bir kez olsun ne öptü ne kokladı
Usulcana sol böğrünü yokladı
Anladı ki füze düşen oraymış




Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Ankara / 2018