Bir hâl bilmez elinde esir oldum ziyan yok
Suçumu günahımı gayrı bilmek isterim
Eyvah demek günahsa eyvah günahlarım çok
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Ana rahminde iken boğularak ölmüşüm
Her bebek çığlık atar ben sessizce gelmişim
Benim Rabbim tek sensin ben seni yâr bilmişim
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Param parça bu sinem eskidi gayrı yafta
Yürek ateş dilim lâl kalmış gibi arafta
Her yanım prangalı hendek var dört tarafta
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

İçerim korlandıkça başımdan duman tüter
Gelen her yeni günüm giderinden de beter
Benliğim benden uzak ben yaklaştıkça yiter
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Ey benin yüce Rabbim ey benin gönül Şahım
Muhammed ümmetiyim sen benim Padişahım
Yetim geldiğim handa sensizliktir eyvahım
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Yaşadığım her acı yüreğime dem vurdu
Gurbet içinde gurbet neyleyim sahte yurdu
Senden gelen bir emir sabret diye buyurdu
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Gözlerim kan çanağı yine bu canım darda
Çeşm-i Bülbül gibiyim yürek hep ahuzarda
Kul Garib’imi kurtar yandı kül oldu korda
Yetsin gayrı bu sürgün sana gelmek isterim

Emine Çerçi