0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
850
Okunma
YAPRAĞIN PİŞMANLIĞI
Daha şimdi koptum bedenimden
Kırıldım süzüldüm hafiften
Üzüldüm uzaklaştıkça kendimden
Rüzgara aldandım belkide
Yaşlandım, nasılda geçtim kendimden
Adımı unuttum, seni unuttum
Ah rüzgar ah
Nasılda beni avuttun
Nasılda sarartın rengimi
Daha şimdi koptum bedenimden
Gözlerim umutsuz ve yaşlı
Savruldukça yok oluyorum
Adımı unuttum korkudan
Çürüyüp gidiyorum başucumdan
Ah rüzgar ah
Nasıl da aldattın sen beni
Kaptırdın kendine kalbimi
Daha yeni koptum bedenimden
Ağaç dediğim kendimden
Bir yapraktım, süzüldüm senden
Koptum, sen bildiğim kendimden
Nasılda geçtim sevginden...
Hüseyin TORUN