Ah be sevdiceğim!
Ne çok geç kalmışız birbirimize
Ne kötü kalplere esir olmuşuz bilmeden
Şu kahpe zaman içinde

Oysa ellerin olmalıydı bana çiçekler getiren
Gözlerin olmalıydı bakmaya doyamadığım
Sesin olmalıydı sabahları kulağımdaki en tatlı melodi
Yüzüm avuçlarının içine dolmalıydı
Olmadı olamadı...

Yitik bir ömrün kaybolan iki başrol oyuncusuyuz senle
Bir türlü kavuşturmayan hep engellere gebe bir senaryo verilmiş elimize
Bir türlü değişmiyor şu garip hikaye

Ah bilmezler bilemezler oysa
Ne çok beklemişim seni ben?
Kaç uzun gece almışım üzerime yorgan diye yokluğunu?
Öylesi sıcaklığına muhtaçken
Ne çok tatmışım hasretinin soğukluğunu?

Ah be sevdiceğim!
Adem ile Havva’dan sonra
Bir de biziz sanırım fırlatılan dünyanın iki yanına
Şimdi bulur muyuz dersin kavuşmak için bir dua ?
Ve hatta bulabilir miyiz bir Arafat daha?

Hani derler ya yaşamak için çok geç
Oysa ölmek için erkendi
İşte tam da bizi anlatıyor bu söz tam da bizi
İsyan ederken uyumamak için gözlerim
Bu akşam yokluğuna bir gece daha eklendi
Ve evet yaşamak için çok geç
Ölmek için erkendi...
Beyazmelek/29.12.2018