Acıtıyordu sensizlik içimi,
Sen varken nasıldım soruyorum kendime
Pek de mutlu edemezdin beni
Can acıtırdın, üzerdin, kırardın
Ama hayatımda olduğunu bilmek bile yeterdi.

Gittin bile bile gittin hoş çakal demedin
Başta belki de cesaret edemedin
Kolay değildi o sorumluluğu almak
Ama gitme vaktin gelmişti
Biliyordum bir rüyaydı gidecektin.

Bu nedenleydi belki senleyken bile taşıdığım hüzün
Senle yaşadım hüznü sensiz yaşadım hüznü
Mutlu olmayı beceremedim ben, dalıp gitmelerim
Seni boğdu zamanla ne oldu dedin,
Zaman zaman hiç sormadın bile ne halde olduğumu,
Kolayı seçtin ve gittin.

Düşünüyordum bazen acaba çok mu güçlüyüm
Her şeye rağmen durabiliyorum yanında
Yoksa çok mu güçsüzdüm
Gidemiyordum gitmem gerektiği halde
Cevap açıktı, kendimi kandırmama gerek yoktu,
Evet, zaafımdın, sensiz ya da senle güçsüzdüm,
Konu sen olunca zayıftım,
Tutunamıyordum sensiz hiçbir yere
Usulca gitmeni bekledim, tükenmiştim
Gitmeye hep meyilli olan sen,
İsteğini dile getirdiğinde sadece sustum
Gözyaşımı görmekten hoşlanmazdın
Onu dahi dökmedim sustum ve gittin.

Sami Arlan..