Benim adım Mesut
Ama sen aşığın bil Gül yüzlü
Anma istersen adımı hiç
Elime yüzüme
Kaşıma gözüme
Aşık de

Kırkta bir görür zatımı
Ama hep benimle
Beni hayal eder
Beni özler
Hayalime düşüme
Aşık de

Öyle uzaktan uzağa
Sessiz sedasız sever
Her cümlesinde beni över
Deli divane olmuş gülüşüme
Zil zurna sevdalıymış
Zil zurna
Aşık de

Ben tanımadan sevemem
Ama o ismimi dahi bilmezken
Sebep olmuşum sevmesine
Tanımaz etmez
Onu severmiyim diye düşünmez
Şiir olur sokulur dünyama
Tel tel saçlarıma
Tek tek
Aşık de

Korka korka yazarmış
Sevda şiirlerini
Kızarım susarım yazmam diye
Ürperirmiş yüreği
Bir tebessümün cesareti olur
Çocuklar gibi sevinirmiş
Gül yüzümün gülüşüne
Aşık de

Öyle hayalleri varmış ki bana dair
Şiir eylemiş beni sayfa sayfa
Anlat anlat bitiremezmiş şair
Ben şiir olmuşum yüreğine
O tepeden tırnağa
Hece hece
Şiir şiir
Aşık de

Benim belkli aklıma bile gelmez
Ama o görmeyince özlermiş bile
Benzetmiş beni Gonca bir güle
Burcu burcu kokarmışım aşk ile
Rüzgar olmuş tenimde yatar
Eser durur sevda ile
Mevsim mevsim
Aşık de

Gündüzüne hayal
Gecesine düş eylemiş
Tel tel saçlarımı ezberlemiş
Öyle yürekten
Öyle candan sevmiş
Beni gönlüne yar eylemiş
Uçurum uçurum
Düşermiş gözlerime
Tel tel kirpiğime
Aşık de

Bi tanısam bende çok severmişim
Bende istermişim
Diye söylenirmiş kendi kendine
Oturup yanarmış kendi derdine
Sessiz sessiz iç çekermiş
Gecesine ay
Gündüzüne Gül eylemiş yüzümü
Besmele çekip bakar resmime
İsmime cismime
Sırılsıklam
Aşık de...