Gözlerin baharı
Sözlerin hazanı yaşatırdı hatırlıyor musun

Sözlerin ki,
Duymak istediklerime cevap
Günahlarıma sevaptı o zeytin gözlerin
Ve bulunan yitik sevda sevincinde
Yaşamanın geçerli bahaneydi sanki sözlerin

Yani demem o ki
Bir umuttu ebem kuşağı tadında ki gülüşün
Unutulmuş duygulara kıvılcım
Küllenmiş gönüllere kor olurdu o baygın bakışın

Ne çabuk geçerdi senleyken zaman
Hüzün sağanaklarına bırakarak yüreğimi
Sonra ben kalkayım derdin” hatırlarsan hani

Her gidişinde bir şeyler götürdüğünü bilmezdin
Oysa bir yerlerime bir şeyler olurdu da sanki
Ve her gidişin acıtırdı bilmediğim yerimi

Tahmin edilmeyen hava raporu gibiydin
Belli olmazdı kışın yazın
Zira kapris doluydu işven nazın

Bazen de umut mavi boncuktu sihirli parmaklarında

Baharlar sana aitti de sanki
Sevgi dağıtırdın sağa sola
Ve kime verirdin bilmiyorum ama
Bana verdiklerin hep hasret ve hüzündü daha çok da

Sonra birde o gidişlerin olurdu ya
Geri dönmüyecek gibi arkana bakmadan gidişlerin
Hani öksüz çocuk misali bırakışın
Ve duygularımı fırtınaya teslim edişin olurdu ya bazen
Yakar yıkar kül ederdi hayallerimi yine de bilmezdin

Yani senin anlayacağın göçmen kızı
Hayaller sukuta uğrar umutlar yok olur
Kabusa dönüşen düşler kahramanlarını unuturdu

Ve yatak ahtapotun kolları
Yorgan akrebin kıskacı olurdu biliyor musun

Ve çaresizliğin acizliğinde devleşirken hatıran
Ayıplı sevda tutsaklığında geçmezdi bir türlü zaman

Yaşananlar yüreğimde zehir zemberek sancı
Gözlerimde damlayan yaş olurdu sana ait her acı

Kaşif Kani ERTÜRK Eğitimci şair yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı