GÖZLERİNİN ÇAĞRISI

Bir çift göz çağırıyor uçurumlara beni
Ne varsa yıpranıyor, nerde eskimez yeni?
Varlığının delili geriye kalmaz bir şey
Bilir misin ey yolcu toprak nasıl yer teni?

AYNILAR

Gönlümüzün telini titreten mızrap aynı
İçtiğimiz su aynı, çeşme aynı, kap aynı
Et ve tırnak gibiyiz, bölemez kimse bizi
Yoktur ayrı gayrımız; cet aynı, soy sop aynı

GÖZ KALBİN AYNASIDIR

Niyet nazara yansır, sırrını beyan eder
Göz kalbin aynasıdır, her şeyi ayan eder
Allah’a lâyık kul ol, kula kul olma gönül!
Hak sevdirir kulunu, takdire şayan eder

YAZIKLANMA

Ölüm çalar kapını, gitmese de hoşuna
Şükürde ısrarcı ol, dert gelse de başına
Yaşarken dostların kıymetini bil dostum!
Kuş yuvadan uçunca yazıklanma boşuna

ZİYA

Düşler âlemindeyiz, gördüğümüz rüyadır
Maskeli balodayız, dört yanımız riyadır
Yoldan çıkmamak için sımsıkı sarıl Hakk’a
Küfrün karanlığında yalnız iman ziyadır

PERDELER

Dünyayla aramıza serilmiştir perdeler
Işığımızı kesmiş, gerilmiştir perdeler
Sonsuzluk uykusunu uyuyan fânilerin...
Üzerlerine çökmüş, kırılmıştır perdeler

M. NİHAT MALKOÇ