Bende insanları çok seviyorum fakat şu kısa zaman zarfında öyle insanlar tanıdımki onlara karşı yaptığım iyiliklerin karşılığını bir hareket olarak onlardan göremedim .evladını düşünmeyen bir babadan bahsediyorum
Bir aileden bahsediyorum.ben karşılık beklemeden iyilik yapıyorum. Karşımdaki insandan da bir çaba bir emek göremiyorum sanki ben enayi gibi kendimin kullanıldığını düşünüyorum elimde bir güç olsaydı eğer insanların kötü huylarını değiştirmek isterdim .sen kendini düşünmüyorsan hareketlerine dikkat etmiyorsan etrafındaki insanlarıda karalayıp hiçe sayıyorsun .hayat seni nasıl kabul etsin .maziden ders almalı insan herşey kader sebebi alın yazısı değildir evladını düşünerek yaşamalı insan sahip çıkmalı fakirde olsa onurlu olmalı sonra evlatlar kocaya kaçtı diyorlar kaçar tabi huzursuzluğun sevgisizliğin yoksulluğun olduğu toplumda herşey olabilir saygılarımla.