20
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
2333
Okunma

bazen hayat
elinden geleni yaptıkça çaresizliğe sürükler insanı
ve hayat
yaşamak için direnmek yerine kendini ölüme hazırlamak gibidir
ki ölüme hazırlanan birine
ne söylenebilirdi ki!
düşündüm
yaşarken ölmek miydi hayat
kendine acımak mı ?
bilsinler istedim
hayat son nefesimize kadar bir mücadele
öldüğünü çok sonra anladığın
bir hakikat olduğu.
geceyi söktüm karanlığın bağrından
ciğerlerimi parçaladım
aydınlansın diye kirli yüzler ve karanlık dünya
amansız hastalıklar
bir ışık huzmesi bir mum olsamda
etrafımı aydınlatmak için yazdım
yazdım duraksız
kah aşkı ,ihaneti, acıyı , hastalığı, gözyaşını yazdım
ısınsın diye
fukaralıktan üşüyen bedenler.
bitsin istedim.
bu çaresizlikler ,
bu sersefil kimsesizlikler ...!
peki ben nerde hata yaptım?
meme kanseri olan dostuma naçizane şiirim 2010