ÇÖLDE KAVRULUYOR SEVDAMIZ BİZİM

Ey sarp kayaların, gökçe çiçeği
Kök salmamış henüz, aşkın saçağı
Şirazem tutmuyor, işin gerçeği
Yelde savruluyor, sevdamız bizim

Şu gönlümde, kıyametler, kopuyor
Zavallı kalbimi, hazan öpüyor
Seni her tavaf ta, girdap kapıyor
Gölde çevriliyor, sevdamız bizim

Uzaktan bakan şu, mahur gözlerle
Aşkından bezdiren, cilve nazlarla
Yârin söylediği, acı sözlerle
Dilde devriliyor, sevdamız bizim

Sevda yoğun, ne gerek var, tenzile
Hâktan gelmiş, bizim için, ünzüle
Vuslat için gidiyorken menzile
Yolda evriliyor, sevdamız bizim

Lüzumsuz eksiktir, bir diğer yanım
Gönül sarayım da, yok ki mihmanım
Şirazesiz böyle, geçerken günüm
Çölde kavruluyor, sevdamız bizim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

EVRİLMEK: Bir biçimden, başka bir biçime dönmek
ÜNZİLE :İndirilmiş, inzal olmuş
TENZİL : İndirme, çıkarma, eksiltme, azalma, aşağı düşürme, aşağılama
MENZİL: . 1. Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, konak 2. İki konak arasındaki uzaklık. 3. Bir günlük yol. 4. ask. Bir merminin ulaşabildiği uzaklık, erim (I): Top menzili. 5. ask. Ordunun cephe gerisi işlerinin bütünü: 6. tar. At değiştirmek veya konaklamak için kervanların ve posta tatarlarının indikleri bina veya han. 7. tar. Ok atma yarışlarında erişilen mesafe
MİHMAN: Konuk, misafir