Işık arıyordum hayatıma sadece bir ışık
Ama her şey karanlıktı


Ben aradıkça her şey daha çok siyaha dönüşüyordu
Tektim bu karanlığın içinde ve savunmasız yapayalnızdım
Elimden tutacak pek kimse yoktu
Yardım isteyeceğim de


Ve her gecen gün,karanlık daha çok boğuyordu yakıyordu
Canımı …

Günler gectikce ışığı bulma hayalimi kaybediyor olmuştum
Ve artık yorulmuştum.

Anladım ki benim ışığım olmayacaktı
Ve bu karanlığa alışmalıydım.

Yorulmuştum çünkü karanlık la Yaşamaya devam etmeye ve buna alışmaya karar vermiştim ….!!! Çünkü her şey karanlıktı Hayatımda, Ben ışığı aradıkça daha çok Kararıyordu.
Ve o karanlıkta benim Umudumu azaltıyordu.

Yanan ufak bir ışık başlamışsa da onu bu karanlıkta görememekten korkuyordum
O yüzden karanlıkta kalmaya Devam etmekten başka çarem yoktu ….!!!!




Ayşe ERGÜN