dünün
üzerine çarpı atarak
yarına
hiç yokmuş gibi bakarak
ve ruhuma bedenimi katarak
tüm arınmışlığımla çırılçıplak karşındayım
haydi dokun...




kefaretime yemin
esaretime kılıç kadar keskinim
dokunabileceğin kadar yakın
sokulabileceğin kadar gerçeğim
öncesini gömdüğüm hayatımda
son olmanı dilediğim inancımda
senden sonrasıyım anla be gülüm




acı arkadaşım
yalnızlık rehberimdir bilirsin
limanlarına inat demir al bırak denizini bulsun mavi
haydi tut ellerinden küf tutmuş güneşin
bir tebessüm bırak şimdi pencereme
bırak ki tutuşsun karanlık
yansın zifirinde gece




yalnızlık kaç işlem
bütün artılar senken
eksiler neden hep ben
ayrılık ki çarpılarak bölünmekte olsa
sen yinede eksilme günümden ey sevgili
bilmez misin yolumdur yoluna uzanan her yokuş
kambur ol, yük ol sırtımda ama sakın hiç düşme…








ilhanaşıcıaralıkikibinonsekiz