Gülüşlerimi ilk bıraktığım pervaz
tünemiş güvercinler ve dışkıları
Çizimler kusursuz değil kamala
görünenin gizi bildiğin gibi başka

olanlar o an için çok ağırdı
kim dilerdi böylesini
hangi kalemle dar yazılırdı kalender
kim içeride başkasına
söz hakkı verecek kadar genişletirdi gönyesini
ben değil ancak lole montaya

gür şarkılar seçerdim söyledikçe soprano
alacaklı olduğum kalplerde konkordato

tüm potansiyelimi yatırıp kaybetmiş gibi leicester square da
öyle ihtişamlı gösterişli bir çöküş tadı dimağımda
fotonu ellerimle yoklayıp yakaladım da
hüzünlenip bıraktım Atilla İlhanın fabrikasında

geçen vakti bük kır uzat
belki kır tanrısının köyünde sardalye zamanıdır oradayızdır
düşleyelim ki temizliyoruz anlatarak kir teorisini kırlarda
Ya da dinliyoruz karsudan inci tanemi bir şişe angorayla
hisset ve söyle sorma bana