Ayrılıklar son buseyle taçlandırılırken
İçimizde buzlaşmış rüzgâr sert sert eserken
Sızlayan nefeslerin buğusu süzülürken
Gönüller kirlenmiş sevgilerle sevişirken
Aşklar kırık notlarla uzaklara karışmış.

Siyah bulutların sancılı gölgelerinde
Yosun tutmuş derin yazgılı tüm denizlerde
Çalan şarkının acı tatlı nağmelerinde
Hüküm giymiş bakir hayatın gecelerinde
Sevgiyle bezenmiş canların ruhu çok yanmış.

Acının içinden hıçkırıklarla ağlayan
Kabuk bile tutmayan yaralarla titreyen
Umutsuz yarınlarla ruhu tümden acıyan
Gündüzleri geceleri yüreği sızlayan
Yüzü gülmeyen kara bahtlı gözler sararmış.

Yakılan meşalenin hüznünü koklayarak
Sabır taşının büyülü sesinden kaçarak
Küf tutmuş hayatın kör renginden vurularak
Karlı sabahların toprakları kazılarak
Gün ışığına perde çeken eller morarmış.

Mehmet ÖKSÜZ (h)