Her şey aynı kalacak diye, çıkmıştık biz yola
Nereden bilecektik, bu söğüşleyen zamanı
Melek diye bildiğimiz, Azrail) can alıyorsa
Usul usul yıkıyormuş mabedimiz ırmakları.


Ne kadar dayanabilir ki, bu heyecana beden
Gelmene gerek yok, zaten ölüyoruz beklerken
Göstermelik iki damla göz yaşı dökülmezken
Kimseden hayır yok, herkezin tutuşur paçaları.


Kainatın tek sahibi, Şüphesiz en Mükemmeli
Affet umudunu kaybetmiş, aciz ve çaresizleri
Cümle mahlûkatın aklı ermez bir adım ötesini
Keşke baştan bitseydi, taşımasaydım bu canı.


Kul dediğine vermişsin, küçücük bir pencere
Nereye baksak arkası görülmeyen cendere
Yarattığın Kainatı, sorgulamak ne haddimize
Benim gibi meczup divaneler görse çatlamazmı.


Oku, dersin,Rabbim) okuyunca düşünüyor insan
Düşündüğünü söylemek günahmıdır Mevlam)
Yoktan var ettin, iman ve hidayettle varlığından
Boşa harcadım ömrüm, bir kuru beden kaldı...




Mustafa yaman
04 aralık 2018