yaşamanın hiçbir anlamı yoktu
seni tanıyana dek
sonra sen çıktın karşıma
büyüledin beni o yeşil gözlerinle
korkularım çıktı gün yüzüne
seni kaybederim korkusuydu içimi kemiren
düşüncesi bile aklımı başımdan alıyordu .

varlık nedenim herşeyimdin sen benim
düşündükçe sığmıyordu içim içime
yüzündeki gamzeler belirginleşiyordu her güldüğünde
ben aşkı sende buldum
gözlerine baktığımda anlıyorum yaşadığımı
tüm zerrelerimde hissediyorum varlığını .

yokluğun aklıma geliyor bazen
nefesim kesiliyor
düşüncesi bile içimi ürpertiyor
artık varlığım da yokluğum da sensin
kurduğum hayaller can buldu seninle
daha da güzelleşti .

özlemin o kadar ağır basıyor ki
göğüs kafesim daralıyor nefes alamıyorum
hani diyorum
keşke yanımda olsaydın
hiç konuşmadan gözlerime baksaydın .

rüzgarlar kokunu getiriyor bana
penceremde ne kadar çiçek varsa
kokmuyor hiç birisi senin gibi
burnumun direği sızlıyor
birgün ya kokunu duyamazsam
rüzgarlar esmekten vazgeçerse
ya sen gelmezsen buralara
işte o gün anla birtanem
ben yokum yaşamıyorum .

seni sevmek nefes almak gibi bir şey
akşam yastığa başımı koyduğumda
gözlerimi senin yanında kapatmak
yeni güne seninle merhaba demek istiyorum.....







Refik
05 . 12 . 2018
İstanbul