7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1320
Okunma
Yollarımız ayrı düşse,
Aştığımız çöller aynı.
Balık tutup, yüzdüğümüz,
O masmavi göller aynı.
Kaybolmadı sevgimizden,
Sen aynı sen, ben aynı ben.
Sevgimize doğru esen,
Ilık pembe! , yeller aynı.
Yazımızdan, sözümüzden,
O tertemiz özümüzden,
Pınar gibi gözümüzden,
Döktüğümüz seller aynı.
Bir yol, kalpten kalbe değen,
Hakka doğru başın eğen,
Birbirini zikreyleyen,
Gönüldeki diller aynı.
Bir can gibi baktığımız,
Gönül odu yaktığımız,
Sevgiliye taktığımız,
Koktuğumuz, güller aynı.
’Kadiri’yem, öylesine,
Gönül efkarlandı yine,
Ayrılırken sevdiğine,
Kenetlenen eller aynı.
Kadir Çetin/Nazilli