3
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1650
Okunma
umut,
kıyısızlığına her sürüklenişinde
karaya oturmuş solungaçsız mavidir
gündüzleri
akbabaların, geceleri yarasaların
tünediği kurtlanmış çığlıktır
ölmenin
kayıtsız arifesidir
yaşamak için olsa da her kavga
/
kapıda
gıcırdayan aldanıştır aşk
ıslak bakıştır buğusunda pencerenin
ahh aşk
bana kendi lisanında dokun
ya da benim lisanımda anla beni
bilirsin
her dudak ne kadar kendine şiirse
her yürekte o kadar kendine şairdir…
ilhanaşıcıaralıkikibinonsekiz
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz