Sev demeyin en; Ten sevilmiyor
Can ısınmayınca, sevilmez imiş
Kaş ,baş ,boy, bos;Yerinde olsada
Gönül sevmezse ;’Yar’ olmaz imiş

Aşkın cemresi düşen gönüller
Birbirini gözlerinden tanırlar
Sevmek;Kisbi kardır,erenler
fedakar olmayınca ’kar’ olmaz imiş

Aşkın cemresi ,gönle düşünce
Sevda dereleri, akla taşınca
Gözden gönül’e, elçi ulaşınca
Seviyorum demek ’ar’ olmaz imiş

Sen değil, hep işlerin evecek
Yar dediğin, candan sevecek
Gönül ısınmayınca, söz bahane
Kusurlara insan,’kör’olmaz imiş

Isınmaya; Elektrik alma deniyor
Almayanlar, hüsrana konuyor
İyi günde, kötü günde yanıyor
Ana kuzusundan, ’er’ olmaz imiş

Gönlünde hakka yer olamayanda
Şıp sevdi sevdalar misafir olur
Aşkın edebi ile arlanmayanda
Ne vefa nede ’sır’ olmaz imiş

Derler güzelim,iyi kötü derler
At aksarsa,ayak kesilmez derler
Çıkmadık canda ümit var derler
Yeni yetme güzele ‘kur’olmaz imiş

Yarsuad; Dost kusur’mu döker?
Dün dünde kalmış, yarına bakar
Ham insan; söz ateşinde yakar
İncirin közünde ’kor’ olmaz imiş