Ayrılık vakti geldiğinde
Hüzün yağmurları yağar yüreğime
Beynimde cevapsız sorular
Dudaklarımda azat edilmeyi bekleyen kelimeler
İçimdeki korkularla boğuşuyorum
Muallakta kalıyor herşey .

İçimdekileri döküyorum beyaz sayfalara
Titrek bir mum ışığının gölgesinde
Başkalarına ait dünyaları değil
Bizi anlatıyorum her satır arasında sana .

Bir umut var hala içimde
Döneceksin diye geri
Senli duygular yakıyor yüreğimi
Ellerimin arasından kayıp da gittin
Son noktayı koydun bir kalemde
Ama bilmediğin bir şey var
Günü birlik değildi sana olan sevgim
Sen istesen de silemem seni .

Biz çok uzaklarda iki sevgili
Aynı havayı teneffüs etmesek de
Bir bedende iki can değil miyiz
Her yağmur sonrası
Gökkuşağı renklerinde arıyorum seni
Söyle canımın içi
Sende ateşlerde yandın mı benim gibi
Seni seviyorum desem
Bak bakalım sende var mıyım .

Beni sensiz bırakma
Yeşermez bir daha yüreğimde sevda gülleri
Sürgün etme aşkların yaşanmadığı yerlere
Ardında keşkeler olmasın
Belkilere tutunarak gelmek istiyorum sana ...





Refik
02 . 12 . 2018
İstanbul