2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1340
Okunma
turuncuya boyadığım umutlarımı
bir bir alabora ettim
ihtiraslarım kentin soğuk taşlarında uyurken
yakıyorum karanlığa en yakıcı türkülerimi...
gözlerimi alırken kentin ışıkları
nal sesleriyle birlikte
yıkık duvarlara imzalanmış afişlerini görüyorum
kuru bir yaprak gibi düşsemde suretine
senin adına takılı
bütün çingenelerin gözlerini bağlıyorum...
nefretin türemişliğini okurken gözlerim
adresine beklediğin ceylanlara nisbet
dokunan her gülücüğe
bir gül açıyorum yanaklarımda...
ürperiyorum bir diyardan meçhule giderken yolum
eşgali belirsiz sayfalara bıraktım anılarını desemde
yanıyor meşale gibi yüreğim...
uyandığım heryeni bir güne
ölgün papatyalar sunuyorum
en masum katilim sayende....
Arzu Karademir
5.0
100% (6)
Cevap Yaz