Gidiyorsun!
Arkanda iki yaşlı göz bırakarak
Ne zaman döneceksin belli değil
Gözyaşı denizinde boğuluyorum sensiz .

Bazen aşk için nefes almak gerekir
Ayrılığa yorma düşlerimi
Yaşanmışlıklardır ayakta tutan bedenimi
Kısacık bir ana sığdırabilir misin sevgimizi .

Bu aşk tamamlanacak yarım kalmayacak
Yaralar kapanacak birgün
Zaman gelir ufacık bir söz edersin ya
Koparmaya yeter zincirleri
Darmadağın olur hayallerin .

Oysa
Aşk fedakarlık ve özveri ister
Soğuktan donmuş parmak uçlarının
Sızısını hissedersin ta yüreğinde
Özlemdir seni bu kadar güçlü kılan
Artık sen olmaktan çıkmış o olmuşsundur .

Geride kalana umut vermek
Aynı acıları yeniden yaşatmak değil mi
Aşk bazen herşeyi göze almaktır
İçin acısada kalbine taş bassanda
Gitmek zorunda kalırsın
Umutların yarınların yaşadıkların yalandır artık
Arkana bakmadan git der yüreğin .

Ayrılık ateşi yüreğime düştüğünden beri
Aklım başımda değil
Elbet birgün döneceksin geri
Gökyüzü kızıl renge büründüğünde
Yıldızlar köşe kapmaca oynayacak .

Bu süreci kısaltmak ikimizinde elinde
Hadi dön sevdiğim
Kolay değil sensiz olmak
Sol yanımı boş tutmak
Tek bir gerçek var bildiğim
O da seni çok ama çok sevdiğim ...





Refik
29 . 11 . 2018
İstanbul