Yine yalnızlığımla örülmüş
Küf kokulu dört duvar arasındayım
Hayalinle başbaşayım
Hadi durma düşlerime gel
Fırtınalar kopsun yüreğimizde bu gece
Meşrebimde aşka aşık olmak vardır
Aşk sensin…

Yalnızlığın hüznü çöküyor üzerime
Son sigaramı aldım
Sigarayı yakıyorum içime derin bir nefes çekiyorum
Sonra sen beni yakıyorsun
Yine derin bir nefes çekiyorum içime
Bir nefes
Bir nefes daha
Duman altı oluyorum
Küf kokusu kayboluyor
Her taraf sen kokuyorsun

Küf kokulu yalnızlığım
Burnumun direklerini sızlatır
Dumandan gözgözü görmez
Parmak araları kehribar sarısı
Nikotin kokusu
Yüreğimde ki hüznüm dışa vurur
Yalnızlığımı teselli etmeye çalışır
Kimi avutuyor acaba
Sen neredesin
Bir yanım yalnızlık
Bir yanım hüzün
Yüreğim yangın yeri
Sırtımı yasladığım duvar küf kokulu

Ne yapsam geçmiyor
Gecenin bilmem kaçı
Yüreğim kor ateş
Gözpınarlarım durmuyor
Akan gözyaşlarıma
Bir tutam hüzün atıyorum
Yalnızlığımı demliyorum çay niyetine
İçiyorum kana kana...

Ey sevgili!
Yalnızlığıma kafa tutarım
Uzağında yaşarım duymazsın nefesimi,
Sana gelecek acıya belaya,
Senden önce ben giderim,
Hüzünlere bayrak açar savaşırım
Dertleri havada tutarım, düşmez üzerine…
*
Sana bir şey olmasın, dayanamam
Beraber işlediğimiz günahlarını da gönder başa çıkarım
Ateşlerde yansam da yokluğunda
Katlanırım cehennem azabına
Başın ağrısa, çıksa biraz ateşin
Yalnızlığımı atarım bir kenara
İki elim kanda da olsa, bil ki koşarak gelirim
Sen; yüreğimdeki yalnızlığımın tek emanetisin bana…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
27.01.2017 (26.11.2018)

Teşekkürler MENEKŞE GÜLAY