DALGALAR
Bakmayın siz bu dalgaların,
Kıyıya ,sesiz ,sakin vurduğuna.
Birden hırçınlaşır,
Alıp götürür hayallerimi,
Sarar kum tanelerine.
Ah bu,
Köpüklü dalgalar.

Dalgaların arasında,
Bir yumuşak solucan,
Takılır martının bacaklarına,
Yutar onu,
Ne canı var ki direnemez,
İner midesine, tez.
Sizi gidi,
Canavar dalgalar!

Dalga, taşlardan bir şey koparamaz,
Vurdukça, taş sertleşir.
Köpürür,
Kudurmuş köpekler gibi
Hiç susmaz,
Dalganın ne yapacağı belli olmaz,
Ne canlar, ne yavrular yutmuştur,
Gidenler gelmemiştir,
Batan gemiler, balıklara ev olmuştur,
Dalgalar kimseye acımaz,
Hırçın dalgalar!

Ah dalgalar!
Uzaktan ne şirin , ne güzel görünürsünüz,
iki yüzlüsünüz.
Gözüme vurunca rengin,
Göğü kıskandırırsınız,
Ama,
Yanına varınca tuzludur suyun,
Hain dalgalar!

Denizin dalgasında,
Ne güzel yüzer balıklar,
Fakat hep bir birini yerler,
İnsana kötü örnek olurlar,
Zalim dalgalar!


Çok şımardınız siz dalgalar,
Nice aşklara veda edildi,
Nice gönüller kırıldı ,kıyında.
Ben o sakin duruşuna çok aldandım,
Artık sana yanaşmak istemiyorum,
Vefasız dalgalar.