bir aşkın kusuratı kaldı bende
el yordamıyla sayılmış
iki kırık kalpten arta kalan
gözyaslarımın hesabıymış

mahsere tereddüt bakarsın
ellerine sıgar mezopotamya
ne zaman
niksarın yesiline takılsa aklım
ozaman anlarım
merakı
yenik bir çografya

otlukbeli bir şavastan
mercidabık bir sevişme
açılan kapılara inat kapanan yüzlere
nefretle yıkıyorum lidyalılardan kalanları ama
biri benim cebimde

istila edercesine giriyorum bir kente
elimde yuzyıllar öncesinin
mogol akıbeti
ve yüzümde
yerel bir gülümseme

o zaman seviyorum işte
düşlerimdeki yıkık pencereden
ve hep gülüyorum gelenlerden gidenlerden
arta kalanlara
ne kalıyordu ki
ok kalbimin üstüne
ben
gidenin bıraktıgı külde


bir aşkın küsaratı kaldı bende
el yordamıyla sayılmış

gitme demek için bilerek bırakılmış

biliyormusun

her giden mülteci kalır gittigi yerde
her gelense yagmacıdır hepten yüregime

bari sen gitme