( Bu şiir sigara içmeyen biri tarafından yazılmıştır)

Ara ara aklına düşer ya eski bir yara
Sızlatır burnunun direğini ta yüreğini
Tutar da titreyen ellerinden çayla sigara
Unutmaya çalışırsın acını ve derdini
Efkâr mıdır duman duman başımıza yağan kar
Biz sükût ehliyiz ancak, bizi bırakmaz efkâr


Tütün sarısı sabahlara uyanır da güneş
Erguvan dallarındaki hüzün göverir durur
Münhaniler çizen duman çekilen efkâra eş
Bir Leyla iklimimizde saçlarını savurur
Efkâr mıdır duman duman başımıza yağan kar
Biz sükût ehliyiz ancak, bizi bırakmaz efkâr


İncelir elif gülüşü konuk billûrdan ahenk
Öykümüzü bilmez bizim aşka bigâne olan
Sevda bakışlı perinin gözleridir çaya renk
Naz çiçeği aşk gülü hazan bahçesinde solan
Efkâr mıdır duman duman başımıza yağan kar
Biz sükût ehliyiz ancak, bizi bırakmaz efkâr


Sükût içre söz devşirir aşkın bu devrik şahı
Kristal kelimelerden dizeler inşa eder
Acı çay kekresinden damıtır dem be dem ahı
Sigara ve çay olunca inzivadadır keder
Efkâr mıdır duman duman başımıza yağan kâr
Biz sükût ehliyiz ancak, bizi bırakmaz efkâr
Ankara, 23.11.2018 İbrahim Kilik