Sızsaydı ruhumun güneşinden
Parlatırdı her yeri bir nur
Ağlardı zerre zerre titreyerek
Ne elem ne keder değerdi
Kalbime derinliklerindeki ışık varken

Etme beni mağlup kendime
Kendimle bile sohbet etmeye
Gelsen yine ruhum dile
Parlardı gözlerim aşk ile

Yanan bu ışık bende
Beni eylerse virane
Olsun neyleyim kader diye
Boynum bükerde alırdım içeriye

Kapılar açılır ummanlara
Sonsuzluk var her safta
Kalbe değerde aşk bu katta
Sarsın beni bendenn eyleyen
Aşk ile alsın beni benden


Sormasınlar halimi
Görmesinler beni
Neyleyim kalpsiz hali ruhaniyeti
Sevgi değsin ,ruhumun izi


Aşk ı saf içerim derinden
Damarda kan akar kor halinden
Sineye dolarda ,sonsuz gökyüzünden
Ah en güzel halidir ,yaşam denenden


Aşkla harmanlanmayan ,hamdır her dem
İçmeden sarhoştur ,aşk ile eren
Badeyi kor sansa da içet yeniden
Korkmaz ne yanmaktan ne yanlızlıktan
Aşkı yudum yudum ,yudumlar çekinmeden