öyle güzel anlattın ki kalp evindeki beni
ellerim kapıda
ya evde yoksam..


çünkü temyize gönderdiğim geçmişim iz sürüp
temize çekilmemişken gölgeler
ve aşk ile kör olan gözler
badem diye anılırken ayrılıkça

anla,

büyüsü bozulsun istemiyor insan
hani mutlu bitecek bir masala dokunup
perileri ürkütmesi gibi,gerçeğin elleri..


beklemek işte
götürü usulü çalışan zaman ustası
bilirsin,
keşkelerle ödenir,maaşı


bu yüzden kalp evinin dışında müştemilat kurdum kendime
sen dilersen gece kondu de


yürüdüğüm yollar
çıktığım merdivenin basamakları hatrına
ve boynuma astığım kırık kalplerden kalma kolyeyi çıkarmadan
gün gibi aşikar
gece gibi muamma
anahtar deliğinden sızar bakışım
bekleme odasında

şimdi istinat duvarı örüyorum kalp evine

kimi zaman yağmur yağıyor
saçak altın sığınağım


kimi zaman üşüyorum
masalına sarılmışım..


öyle güzel uyudun ki rüyamın yastığında
beklemek ile yan yanayız
kapının eşiğinde

unutma,

keşkelerle çalışıyor zaman ustası
kalbine küpe olsun
takvimler yetmezse eğer
küpeyi bozdurursun..