Binmişiz eski bir gemiye gidiyoruz şimdi
Rotasız bu sefere çıkanlar söyle kimdi

Bilmediğimiz denizler engin ve mavi sular
Her yanımızı saran çok değişik korkular

Motorsuz yelkenliyle rüzgara teslim akış
Kaptansız gemilerde kadere razı bakış

An an kasırga korkusuyla dolsa da içimiz
Güneşi görür görmez katlanır sevincimiz

Süremiz belli değil sağa sola savrulduk
Yelkendeki rüzgara mecburen teslim olduk

Mazimizi unutup uçuk hayaller kurduk
Kırılınca hayaller boşuna çene yorduk

Bir ’Tiran’ a boyun eğen insanlarsak biz
El ele tutuşmayan ahmaklarız hepimiz

Bir kıyıya ulaşmanın hayalini güdersen
Umutlar hiç tükenmez bedelini ödersen

Cesur yüreklileri denizlere attık biz
Ardından da unuttuk onlardan kalmadı iz

Nisyandır zaten bizi tahrip eden bu duygu
Biz ölüp gitsek bile sürüp gider bu döngü

Mazi unutulmasın değişsin bu bed olgu
Uğrunda ölsek bile sürüp gitmesin döngü

Bedri Karaarslan