Yıkılmama Az Kaldı
Yıkılmama Az Kaldı
Esasta, kahpe dünya gözümde bir maraldı, Zaman geldi değişti, yüreğim yara aldı. Alev oldu zevkleri, tez gördüm cehennemi, Yetmedi, vursun daha! Yıkılmama az kaldı. Sabrı çok methettiler, olgunlaştım günbegün, Naralı bir balayken, dervişe döndüm bugün. Dünya güzelliğini verdiği gibi aldı, Hoş etse de gönlümü, beden artık çok yorgun. Suçun büyüğü bende, çok bağlandım dünyaya, Türlü türlü nimetle dalıverdim rüyaya, Dağ ile bağlarında, uçsuz ovalarında, Hep taşıyacak sandım, bırakıverdi yaya. 19.11.2018 Mehmet Semercio |
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..