Canın burnuna gelir, edemezsin tek kelam
Edeni de sevmezler, bilen bilir vesselam
Güvenip de verirsen, kendi ellerin ile
Anahtarı var zaten, kime lazım ihtimam


Yirmi senedir aynı, senaryo değişmedi
Gelişecek! denilen, bu ülke gelişmedi
Zannetmeyin inkişaf, mümkündür beton ile
Yollar kısaldı ama cehalet devinmedi


Rey’in sahibi hâlâ kıt kanaat geçinir
Seçilense miri’yi, kutulardan geçirir
Kusrum’u mazur görün, zincir tutmuyor dile
Lakin Teb’a âmâyken, o daha çok seçilir


Kimi çaba gösterir, emeği zayi olur
Kimiyse bir kız alır, ülkeye bakan olur
Sanmayın başarılır, tüm işler gayret ile
Üstte bildik yok ise netice hüsran olur


Olmadı Hakk’ın ismi, hiç bu denli sıradan
Edilir mi malzeme, siyasete Yaradan
Anlayacak namümkün, makam Lafz-ı Hak ile
Bir fark etse halk bunu, dese hadi oradan


Harcanır işin ehli, sekiz-beş maaş ile
Getirilir vasıfsız, türlü oyunlar ile
Ne zaman son bulacak bu mendebur silsile
Elliüç’ü cahilse ne yapsan da nafile


Ehven-i Şer
18.11.2018