Yirmibirinci asır bize hiçte iyi gelmedi
Her yer bilgisayar, gerek varmı kaleme
Sonunda avrupa bizi kendine benzetti
İş veren yok marifeti, olmayan kelleye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye.

Bizler zamanla yarışırken, olanlar oldu
Örf adetten bi-haber bağlarımız koptu
Fakire sürünmek farz,zengin bulur yolu
Kalpler kara kutu yermi kalmış sevgiye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye.

Düğünler nesesiz, davul sesi gelmiyor
Şimdi kızlar buluyor, görücüler gitmiyor
Evlenme poğramları,kabak tadı veriyor
Keşkek yok,pilav yok,verdikleri kurabiye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye.

Hiç görmedim kendimi irenm bağında
Yükselişe geçen dönüp bakmaz ardına
Kimi sarayda yaşar, kimi gecekonduda
Bize sus payı verenler,yol gösterir tilkiye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye.

Olmayan harcadık, kartın göründü dibi
Gel aslanım koçum, bankalar bilir işini
Kăr yarışı kızışmış, nerden bilsin halini
Düz yol dururken gerek varmıydı eğriye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye.

Büyük büyüklük taslar,küçük dişini sıkar
Dost akrabayı sorma, biribirinden kaçar
Öylesine bir gösteriş var eskimeden atar
Şiştikçe şişiyorlar yazık değilmi miğdeye
Geçti borun pazarı sür eşeğini niğdeye...