3
Yorum
11
Beğeni
4,9
Puan
986
Okunma
Bir şeyi anladım ki
İnsan hep aynı yerinden kırılıyor
Dilinde bazen mısralar kanıyor
O kadar varlığın içinde yokluğa dalarsın
İstesende duygusuz olamazsın
Mayamız tutmuyor demekki.
Ağız payı verilecek öyle cürümler varken
Sesin kısılır sanki konuşazsın
Sabır sanki bizim için icat edilmiş gibi
Dur bekle anlar belki pişmandır diyorsun.
Oysa değişmez birşey
Doğuştan gelirmiş ince düşünceler
Bir serkeş oturur göksünün ortasında
Can kışa yaklaşır gülbahar yaza.
Öyledir öyle olur
İncilsende, incitemezsin
Sezenişler yer etmez tenhada
Aynı dramayı oynasın
Yoldaşın edersin zamanla
Geçmeyen ne varsa geçecek elbet
Bazılarına çok görülür sevinmek...
5.0
91% (10)
4.0
9% (1)
Cevap Yaz
