Saymadım!
Kaçıncı yıldönümü,habersiz gidişinin
Oturmuşum çam ağaçlarının altına
Altımda tahta iskemle
Önümde bir bacağı çapraz masa
Dirseklerimle sabitlemişim
Bir ormana bir de bana bakmışım

Önümde büyük harflerle kazıdığım ismin
Birde solgun bir resmin
Kan kızıl bir şişe mey
Gözlerimde hasretin
İçimde yalnızlığımın acısı
Anlamsız artık herşey
Bir kadehe bir de sana bakmışım

Resimde gülen yüzüne dalmışım
Aklıma gelir miydi gidişin
Hangi insafa sığar
Hangi izaha gelir
Hele o içten bakışın
Ben gönlümü
O gözlere yakmışım

Yakandan akar tel tel
Örgüsüz,özgür saçların
Ellerin alnında ve yanağında
Güven veriyor
Gamzene takılan gülümseme
Ben gönlümü saçlarına takmışım

Beklemişim,
Yola doğru oturmuşum
Seslere uyanmışım sık sık
Gelmeyeceğin tuttu canım
Kırmışım şişeyi
Ellerim kan revan
Aklım firarında mantığın
Şişenin arta kalanını
Resminin tam ortasına çakmışım

14/11/2018. H. Işık