_ DUY BENİ KARICIĞIM _

Yıllardır yatarız ayrı
Duy beni duy Karıcığım
Canıma tak etti gayrı
Duy beni duy Karıcığım

Yay bozuk atılan oktan
Bize hayat oldu yoktan
Biz boşanmışız çoktan
Duy beni duy Karıcığım

Gel yazı tura atalım
Dik gelirse kaçalım
Köyün keyfini yapalım
Duy beni duy Karıcığım

Börek yok ki kuru tepsi
Ayran varken niye pepsi
Çocuklar büyüdü hepsi
Duy beni duy Karıcığım

Doluya koydum almadı
Düğün bayrama salmadı
Üstümüzde don kalmadı
Duy beni duy Karıcığım

Bu şehirde hayat bitti
Nerde gençlik hani nitti
Devri dolan göçüp gitti
Duy beni duy Karıcığım

Başımızda saç ağardı
Kulağımız hep sağırdı
Hayat bize çok bağırdı
Duy beni duy Karıcığım

Bilerek seni kırmadım
Dert yandın durmadın
Gönülden beni sarmadın
Duy beni duy Karıcığım

Gülelim biz birlikte
Gidelim köye dirlikte
Kalmasın göçün yüklükte
Duy beni duy Karıcığım

’Don’umu soymadınmı?
Zula’ya hiç koymadınmı?
Çileye sen doymadınmı?
Duy beni duy Karıcığım

Makina tekliyor artık
Acıyı bele dur artık
Belkide yol sonu artık
Duy beni duy Karıcığım

Resul’un ömrün bitiyor
Zamanmı akıp gidiyor
Gençlik çağımız yitiyor
Duy beni duy Karıcığım
....... 13 / 11 / 2018
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman
Fotoğraf;Resul Civcik - Tüyap Kitap Fuarı 2014

Açıklama; Don veya pantol iç Anadolu bölgesinde Pantolon’a denir.

Bu ŞİİR’imi;hayatın sillesini yiyen tüm çiftlere
tüm karı koca eşlere ithaf ediyor armağan ediyorum.