Medet ya Rab

Üstüme,üstüme gelen duvarlar
Çıkmazındayım hayatın;
Yunus gibi kaçasım geliyor,dünyanın diğer ucuna

Sahte yüzlerden,kılıflı sözlerden, bir de kem gözlerden kaçasım,kaçasım,kaçasım geliyor
Bir beni ben,bir de Mevlam anlıyor

Duvarlar hiç bu kadar soğuk olmamıştı
Düşüncelerim enkaz yığını gibi,her biri diğeriyle amansız bir savaş içinde
Ayaklar gitmek istemediğim yöne doğru beni sürüklüyor,beynimi kemiren fikirlerin istilasındayım şimdi

Caddeler hiç bu kadar tenha olmamıştı aslında
Kaldırımlar adımlarıma şahit,gözlerse döktüğüm yaşlara
içimde şiir yazasım geliyor,kaybolan yıllara
Bu şehrin yabancısı olmamıştım,şimdiye dek
Bölünen uykularım bir dile gelse......

Şu esip akan rüzgara tüm dertlerimi savurmak ve ağlamak,ağlamak,ağlamak ağlamak istiyorum........
Mevcudatın sahibine içimi açıp çaresizliğimi ona sunmak istiyorum,medet ya Rab,medet ya Rab,medet ya Rab

Bahattin Bulut/13/11/2018/Van