azgın bir taydan geliyordu Rüzgar ’ ın adı
kendisi gibi özgür rüzgarları seviyordu

arkasında bırakırken yaşamı
zalim bir kıştı
sessizce bırakmıştı
sahilde her şeyini
kayalıkların arasında
rüzgarlı bir gündü
külleri savrulurken toprağa
sessizlik içinde geçen saniyeler , asırlar gibi geliyordu
ölüm sessizliği şakıyordu , ardında rüzgar
sadece kızgında değildi üstelik , rüzgara
hem onu yalnız bırakmış
hem de sessiz kalmıştı ölümüne
ruhunu teslim etmişti rüzgara
uçurumun kenarında
boynu kırılmıştı , kayalıklara çarparken
sessiz tay artık bakışları donuklaşırken
hayat ışığı sönerken farkına varmıştı

ruhu bedeninden ayrıldığında anlamıştı
anlamsızlığında bir anlamı olduğunu

yavaşça kendini yukarı çeken , sıcak ışığa bıraktı her şeyini
şu an garip bir huzur vardı , acıdığını hissettiği her yerinde

rüzgar
hayatın rüzgarına yenik
rüzgar
dört nala koşarken , yorulmuş bir tay
rüzgar
ölümün bile zor olanını seçmişti