Zambaklar hala yalnız mı oralarda
Toprak da hala karanfillerin gözyaşlarıyla mı sulanıyor
Leylaklar eskisi gibi kokuyor mu şu sıralar
Peki papatyalar onlar yine süsleniyorlar mı nisan yağmurlarıyla
Farkındayım çok soru sorduğumun
Ama insan özlüyor çiçekleri de tıpkı insanlar gibi
Sahi insanlardan ne haber
Devam ediyor mu hala kavgaları
Üzüyor mu insanlar yine birbirlerini
Çocuklar nasıllar
Hala ölüyorlar mı öz yurdumda
Yoksa bombalar da mı yağıyor şehirlere
Biliyorum çok soru sordum
Seni ne de çok yordum
Sahi senden ne haber
Çayın şekersiz mi hala
Atkın mor
Dudakların da gamzelerinde mi
Eskisi gibi
Biliyor musun gökyüzü burada da mavi
Güneş dağların ardına saklandığı vakit
Yıldızlar bile beliriyor gökte
Hatta gökkuşağı bile çıkıyor
Yağmur sonralarında
Burada da var sümbüller, yasemenler
Her şeye rağmen eksik ama bir şeyler
Ne sümbüller ne de yasemenler doldurmuyor bu boşluğu
Aslında insanlar da oradakiler gibi burada da
Ama yine de tam değil hiçbir şey
Bir şeyler eksik bir yerlerde
Sümbüllerin kasımpatıların dolduramadığı bir boşluk
ADI SEVDA
Şimdi buralardan Kaf Dağı kadar uzakta