Bir konuşabilsem,
Neler gördüğümü, neler duyduğumu,
Nelere şahit olduğumu...

Beyaz karanfille sevgili bekleyeni,
Gözünü kapatıp birini kekleyeni...
Göz altından susamış bakışını,
Cilveli yürüyüşü ile can yakışını...

Dürüstlük abidesi sanki;
Karanfilli adamı görünce,
İş, güç, hal, hatır sorunca...
Aklındaki karanfildi, çiçekti,
Biliyordu,karanfil peşi sıra gelecekti...

Gündüz; yanımda buluşup,
Birbirini takip edenler...
Geceleri yaklaşmaz oldu yanıma sevenler
Işık değil, veba mikrobu saçıyordum sanki.

Kimse umursamadı gündüz varlığımı,
Gece ışığıma üşüşen sinekler bile,
Anlamadı yalnız kaldığımı...

Sokak lambası gibiyim;
Gündüz varlığımı farketmeyenler
Gecede ışığımdan kaçanlar var...

Emri TÜRK
11.11.2018
SAAT=02:25