Bu çok sevdiğim, çok güzel besteye yazılmış muhteşem dizeler...

'Utangaç gülüşlerini topladım bir hazan bahçesinin solgun çiçeklerinden,
Kuru dallarda sallanan sararmış yapraklarda mahsun bakışlarını gördüm,

Sonra bir küçük serçe kondu avcuma, ellerin gibi narin
Kadife kanatları ellerin gibi yumuşak, ellerin kadar sıcaktı
Sevdamı anlattım ona uzun uzun,
Uçmadı, dinledi beni, dokunsam ağlayacaktı.

Onu, ellerin diye, öpe okşaya avcumda tuttum...tuttum...
Islanmış özlemlerimi ellerinde kuruttum
Dalıp gitmişim öyle...
Zaman beni unuttu, ben zamanı unuttum....

Tükenip sensizliğin bitmez gecelerinden,
’Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden...’

Ünal Beşkese

Öylesine dokunuyorsunuz ki yüreğe, o hazan bahçelerinin hüznünü,
sevgilinin buğulu güzel gözlerinde görüyoruz sanki...
Hazan bahçelerinde dolaşarak kuru yaprak hışırtılarını bile duyuyoruz.
Hasretin hüzünlü yağmur damlaları düşüyor yüzümüze...

Sevgiler, saygılar efendim... Siz hep yazın...