Sen yanımda ol yeter
Kapkaranlık geceme
Mehtap gibi doğ yeter.
Etme
Söyleme
Vurma dermansız derdime.
Radyom
Sen yanımda ol
Ama
Artık
Çaresizliğimi
Vurma yüzüme.
Tenimin yalnızlığında dolaşan kanıma
Dokunuyor
Sözlerin
Haksızlık ediyorum bedenime
Kör sokaklara atıyorum her kelimende
Yalnızlığımı derinleştiriyor.
Zamanı dolmuş bir sınavın artığı gibi
Yanımda olmayana
Geceme dolmayana
Paranoyak aşklar besliyorum
Zihin çöplüğümün pembe köşesinde.
Sanrılardan uyandığımda
Sen çalıyorsun
Ben dinliyorum.
Bir paradoksta kayboluyor
Hem dinliyor
Hem dur diyorum.
Çıkmazındayım zihnimin
Düştüğüm kuyuya bir ip bekliyorum.
Kuyunun suyu gözyaşım
Gözyaşımda emekliyorum.
Karanlık bir kuyudayım
Ben bu acımasız duruma nasıl inanayım.
Radyom
Sen de mi
O sonu yalnızlık olan
Sanrılardan biriydin.
Beni bu kör kuyuda mı
Terk etmeliydin.
O olmayan sözlerin
Kalbimin
Birkaç atımından
İbaret adi bir tıngırtı mıydı?
Yalnız bir kalbin
Ayrılmaya yüz tutmuş
Son acı feryadı mıydı?