Ey büyük Atatürk!
Özürle başlamak isterim söze.
İtiraf etmeliyim itiraf size,
Bir öğretmen olarak çok, çok benim hatam,
Özür borçluyum size sevgili Ata’m!

Ey büyük Atatürk!
Biliyorum ve diyorum ki;
Anlatamadık fikirlerini halkımıza,
Hedeflerini gösteremedik, çocuklarımıza
Tattıramadık zaferlerin tadını,
Yaşatamadık ilkelerini, insanımıza
Biliyorum, on kasımlar yetmez seni anmaya,
Mecburuz fikirlerini her an yaşamaya!

Ey büyük Atatürk!
Gençliğe hitabende söylemiştin
“Gaflet, dalâlet, hıyanet” demiştin
Bu günleri taaa o günden görmüştün
Ne yazık ki, o anlara geldik biz
İhanet diz boyu, inan diz
Sahip çıkamıyoruz mirasına
Kapıldık para ihtirasına
Her şeyden çalıyoruz tutam tutam,
Özür borçluyuz sana sevgili Ata’m!

Ey büyük Atatürk!
Cumhuriyet’i emanet ettiğin gençliği,
Kaptırdık pop rüzgârına...
Çocuklar başladı kapkaç furyasına
Kadınımız düştü magazin dünyasına
Milletçe çarpıldık top sevdasına
Büyükten küçüğe kalmadı görenek,
Yaşıyoruz bir şekilde, sürünerek...
Arada sırada dövünerek;
Keşke! Diyoruz
Keşke! Atatürk olsaydı başımızda,
Çakıyorsun bazen şakağımızda.

Ama nafile…
Bakıyoruz resimlerine boş,
Boş gözlerle...
Tartışır dururuz, kuru sözlerle
Diliyorum, sizden af diliyorum!
Bir öğretmen olarak çok, çok benim hatam,
Özür borçluyum size sevgili Ata’m.

Haykırıyorum! ...
Artık, durmadan haykırıyorum!
On kasımlar yetmez seni anmaya,
Mecburuz fikirlerini her an yaşamaya.
.......................................Şair: İsmail SAĞIR